Iedereen vindt van zichzelf dat hij/zij speciaal is.
De waarheid is dat we meestal doen wat de middelmaat doet. Een verslag uit het saaie leven van alledag.
ze hangen nog altijd aan mijn benen. maar ze slapen. mijn benen zijn wakker. maar zonder mijn voeten zijn mijn benen nutteloos. tenzij ik zou kruipen en niet gaan.
nog geen reklame gezien om op 6 seconden de afwas te doen. want dat vind ik geen meditatie. mijn handen worden er rimpelig van. die toestellen om snel een maaltijd te maken moeten trouwens ook worden afgewassen. maar dat toont de reklame niet. want afwas duurt langer.
als ik de reklames mag geloven is het de trend dat je minder lang in de keuken staat dan vroeger. op 6 seconden heb je een maaltijd. ik sta liever een uur in de keuken. koken is nu eenmaal meditatie.
ik heb meer blogs geschreven dan er bezoekers waren. wat betekent dat ik sneller schrijf dan ze lezen, of dat het hier niet de moeite is om alles te lezen.
star trek wordt vanaf maart geschrapt. er is protest van de volgelingen van james t kirk. een stukje tvgeschiedenis en dus een stukje kultuur kan verloren gaan. veel mensen zijn daar tegen.
heeft iets met lucht, longen en nodig te maken. maar ik weet niet meer wat. heeft de lucht longen nodig? of hebben de longen lucht nodig? en is er een verschil?
ik zal het eens op het internet opzoeken. ik hou u op de hoogte.
ik ben vergeten te zeggen dat ik mijn schoenen al uit gedaan heb en nu dus mijn sloefen draag. dit kan misschien sommige mensen interesseren. je weet maar nooit.
er zat gelukkig een stukje papier in mijn jaszak en een balpen in mijn broekzak. anders moest ik een balpen lenen en de informatie op mijn handen schrijven.
ik moest vanmiddag wat informatie op schrijven. ik nam daarom een balpen en een stukje papier en schreef de informatie op dat stukje papier met de balpen.
want ik had geen notablokje bij me. dat werkte ook. zo ging de informatie niet verloren en kon ik ze nadien nog lezen.
zeggen ze in siena kao mià n bao pian als ze proost bedoelen. da's al moeilijker te leren. maar ik denk dat ik dit veel meer zal moeten zeggen dan nachtvlinder.
ik had gisteren een flesje vlierbessenlikeur mee gekregen. ik was zo stom om het onder de zetel van de auto te leggen. de eerstvolgende rotonde waar ik ronddraaide maakte dat het flesje slingerde, en kapot sprong. nu ruikt de hele auto naar vlierbessenlikeur.
joepi! ik heb herman van veen gezien! ik heb m zelfs vragen kunnen stellen! en hij heeft ze beantwoord! met zijn mond! en zijn stem! uitzonderlijk eens een blog met uitroeptekens!
vanmiddag stond een braziliaan de capoeira te demonstreren. rare gevechtssport. je mag mekaar niet raken. de capoeira is eigenlijk een gevechtsdans van de afrikaanse slaven in zuid amerika. die mochten niet vechten. dus deden ze alsof.
ik liep op mijn voeten langs de weg. bij wijze van experiment probeerde ik een tijdje achterwaards te lopen op mijn voeten langs de weg. ik botste met mijn rug en achterhoofd tegen een verlichtingspaal. sommige experimenten doe je beter niet.
heel uitzonderlijk gaat dulboi dan ook even werken, want hij krijgt herman van veen te zien. opzij opzij opzij. we hebben ongelofelijke goesting om te werken.
het was te verwachten: een betoging met fietsen. ze reden een beetje rond, maakten wat lawaai en bezetten enkele kruispunten. de auto's moesten wachten.
de hele dag viel de sneeuw met grote trage vlokken naar beneden. het zou een zicht zijn mocht ze naar omhoog vallen. dan waren de straten niet eens besneeuwd.
dulboi was gisteren op vtm te zien in verband met de verkiezing van de beste mosselwijn. voor alle duidelijkheid: ik heb alleen een glaasje van de beste wijn geproefd.
en dulboi wil geen bv worden.
ik heb het niet gezien want ik kijk bijna geen tv.
jonge neonazi tot 30 jaar veroordeeld omdat hij twee andere jongeren neerknalde na een ruzie om een pint. waar is de tijd dat we ruzies bijlegden met een schouderklop en een pint.
moet ik werken voor een handjevol geld. ik moet ook eten. en mijn auto moet ook drinken. en ik moet dingen op mijn tafel kunnen leggen die er niet moeten liggen.
ik was vanmorgen mn handschoenen vergeten. dat zijn schoenen voor de handen.
ik was ze vergeten.
rare naam: handschoenen. waarom niet handsokken?
maakt niet uit, mijn handen sloegen blauw uit van de kou. maar ze hebben het me op de een of andere manier vergeven. want ze laten me nog steeds woorden intikken.
ik heb mijn auto vandaag wat benzine te drinken gegeven aan de pomp. want mijn auto krijgt dorst. en als hij dorst heeft mag je zoveel foeteren als je wil, hij veroert geen moer.
moet ik geen hout sprokkelen en een vuurtje maken. moet ik geen lucifer zoeken en het gas aan steken. moet ik geen kookplaat aan leggen om een pan water op te zetten en moet ik geen microgolfoven gebruiken. want ik heb een waterkoker.
geen koker met water
maar een weerstand in een beker die heet wordt als je de stekker in het stopcontact steekt.
zo kan ik hete koffie of thee drinken. want lauw is dat maar zozo.
terwijl ik een sigaartje aansteek zie ik dat het vlammetje van de aansteker kleiner wordt, en ook een beetje blauwer. de brandstof is op. even bij tanken. zonder zegeltjes.
er zijn lezers die me op de hielen zitten. van zodra ze zien dat ik een nachtje weg ben zijn ze ook weg. ik zou dit meer moeten doen. dat belooft als ik twee weken in china zit. tenzij ik voort doe vanuit china. het schijnt dat ze daar ook internet hebben. maar dan op zijn chinees. ben benieuwd hoe een chinees toetsenbord er uit ziet.
je bent beter een goede amateur dan een slechte professional. (bedankt jods) je hebt hetzelfde voor met goeie schuimwijn en slechte champagne, vind ik.
het was koud in de auto, ook met de verwarming aan. de top van mijn linkerwijsvinger werd zo koud dat hij gevoelloos werd. de rest van mijn vingers had er schijnbaar geen last van. een plaatselijk koudefront in de auto? geen idee, maar mijn linkerwijsvinger tintelt nog steeds na.
de meeste auto's haalden me in. die mensen hebben ofwel hopen geld ofwel meerdere auto's in de garage staan. ofwel kunnen ze niet rijden op gladde wegen.
want zo traag reed ik nu ook weer niet dat een fietser me kon inhalen. ik ben alvast heelhuids thuis geraakt. ik hoop voor alle anderen hetzelfde.
mn voet wiebelt alweer. zelfs mn rug, die last had van dat vreemde bed, ontspant zich weer.
ben ik een thuismus aan het worden? er was een tijd dat ik kon wonen of slapen waar ik maar kwam. da's lang geleden. te lang geleden.
dag harde stoel, ik heb je gemist. je wordt oud, dulboi. toch blij dat ik weer op mn vertrouwde stekkie ben. hoe nederig de stulp ook is vergeleken met die van mn ouders.
oef, weer thuis. bij de ouders thuis es overnachten is leuk. maar ik ben al te lang van huis weg om me er nog echt thuis te voelen. het bed is mijn bed niet, etenstijd is mijn etenstijd niet en slapenstijd is mijn slapenstijd niet. ik voel me er meer te gast dan thuis.
dus ben ik blij dat ik weer echt thuis ben. schoenen uit, sloefen aan, en mn favoriete muziek op. want mn oren hebben dat nog wel het meeste gemist. net als mn muziekvoeten trouwens.
vanavond is dulboi niet thuis. hij gaat op familiebezoek. en hij blijft er overnachten. maar ze hebben nog geen internet bij de familie. dus zal dulboi hier vanavond niets schrijven. tot ie morgen terug is.
nu MOET u wel interessantere internetbladzijden gaan opzoeken.
waarom is dulboi zo veel bezig met zijn voeten? omdat hij de handen al vol heeft met teksten intikken. plus zijn voeten hebben het meeste te dragen, dus beginnen zij ook sneller te zagen.
betoging had ook zijn keerzijde. mijn voeten hadden het koud gehad. dit keer maakte de knoop in de veter van mijn rechter schoen zich vanzelf los. midden op het beursplein!
dulboi moest knielen voor een bushpop om zijn veter te strikken! beschamend en helemaal niet de bedoeling.
gelukkig kwam niemand op het idee dat ik een tegenbetoger zou kunnen zijn.
de betoging tegen bulldog butch was vrij mager, maar gemeend. de tv was vrij massaal aanwezig, ook de iraakse had ik de indruk. er stond toch iets arabies op de journaliste haar mikro. jammer genoeg kan dulboi geen arabies lezen.
er waren weer wat zelfontploffende mensen in irak. oorlog maken is makkelijk. vrede maken daarentegen... de springstoffenindustrie kan er maar wel bij varen. de ekonomie moet draaien nietwaar?
de sneeuwval haalde het nieuws. want er waren veel problemen op de weg. de verantwoordelijke van de gentse strooidiensten (die nochtans gestrooid hadden) zei op tv: 'de sneeuw was verwacht, maar er was meer sneeuw dan we verwacht hadden.' subliem. hij mag voor dulboi komen werken.
belgie is jarig. en dat willen de belgen tonen. typies belgies zijn de feesten, de surrealistische kunst, het federalisme, het onchauvinistische. hopelijk vergeten ze de frieten niet. hoewel de engelsen die kennen onder de naam french fries en de nederlanders zeggen dat de belgen de naam hebben maar dat de nederlanders ze op eten. patat.
de dag komt tot licht. het ziet er hier grijs uit. er ligt sneeuw op de daken. en ik vind mijn muts niet. mijn handschoenen gelukkig wel. de duiven zitten weer dicht bij mekaar. het moet koud zijn. als het warm is zitten ze meer uit mekaar.
voet is weer aan het wiebelen. dit keer op de muziek. als mijn oren het ritme vinden wiebelt hij mee met dat ritme. mijn voet wiebelt telkens hij een leuk ritme vindt. op den duur gaat ie nog aan een muziekcarriere kunnen beginnen. en dan is ie weg natuurlijk. zo gaat dat met muziekvoeten.
je hebt leestekens nodig in een zin want als je geen leestekens in je zin hebt dan blijft die duren zonder dat je pauzeert en als je niet pauzeert dan kun je geen adem halen omdat er geen leestekens zijn in je zin om te pauzeren en dan moet je met de lucht in de longen die je hebt de hele zin lezen zonder te stoppen en dat is ongezond want als je geen lucht meer hebt val je dood en kun je je zin niet meer afmaken want dan ben je zelf afgemaakt dus plaats liever leestekens in je zinnen zodat je even kunt pauzeren en ademen anders ga je doot.
nu zitten wij op de donkere kant van de aarde en het is nacht. in china zitten ze aan de lichte kant van de aarde en is het middag. maar geen nood. straks hebben wij licht en zitten zij in het donker.
mensen gebruiken ze om interessant te zijn of zich interessant te voelen. ze zijn niet essentieel in een saai leven. vraag het maar aan dulboi. die weet er over mee te spreken.
mijn haar groeit. alle dagen een beetje meer. ik merk dat vooral aan het haar op mijn gezicht. dat zwart gras moet dagelijks afgereden worden. wat erger is: er beginnen witte sprieten de kop op te steken. goed voor dulboi voor wie alles zwart/wit is. dulboi heeft schoensmeer overwogen maar hij heeft beslist dat wit tussen zwart ook mooi is.
bent u er alweer? al die internetbladzijden waar u interessante dingen kunt lezen. dan hoeft u deze blog toch niet te kiezen. of is het omdat het in het nederlands is?
er is een verschil tussen schrijven en versturen. want ik verstuurde de vorige blog twintig minuten geleden. voor ik naar het toilet ging en er ondermeer een kruiswoordraadsel oploste. nu verstuur ik deze. want ik heb m zonet geschreven.
je voeten dragen je. je hele gewicht. ze helpen je vooruit te komen. en ze spreken je niet tegen. behalve als ze moe zijn. dan voel je ze wel, je voeten.
ik wil die handtekening op mijn visum voor china zetten. dan denken ze dat ik niet kan schrijven. wat ik natuurlijk niet kan. want deze letters staan er toevallig.
volgens mijn advokaat kan ik die bezoekers wettelijk gezien niet tegen houden. dat kan alleen maar als ik niet schrijf. en de meeste bezoekers weten al dat dat moeilijk is voor dulboi. ik kan alleen proberen om niets interessants te schrijven. en zelfs dat is moeilijk.
zijn er weer, de bezoekers. om op mijn vingers te kijken in de plaats van uit te gaan. staan daar ook boetes op, als je niet uitgaat, maar deze blog opzoekt?
het is weer oorlog ergens in een land. er vallen doden en gewonden, vooral onschuldige slachtoffers. kunnen die soldaten hun oorlogen niet onder elkaar uitvechten? of beter nog : stel de generaals in de boksring. laat zij het onder mekaar uitvechten. wie wint, wint de oorlog. of nog beter nog : begin niet aan oorlog.
op de bouwwerf werden mijn schoenen vuil. dat kwam door het stof dat er op viel. ik moet ze poetsen. maar das voor morgen. vannacht slapen ze onder het stof. da's hun straf omdat ze zelf hun veters los knoopten.
moet dulboi niet uitgaan op zaterdagavond? nee, dulboi moet niet uitgaan op zaterdagavond. ik wist niet dat dat een wettelijk verplichte uitgangsavond was.
we zijn gemaakt van vlees en bloed. zegt men. waarom loopt er dan snot uit mijn neus?
als we naar gods beeld zijn gemaakt (of omgekeerd, maakt niet uit) heeft god dan ook soms een snotneus? mocht ik god zijn, ik zou snotneuzen afschaffen.
ga ik even naar buiten. er is nog wel een cafeetje open op de markt waar ik kan binnen stappen. ik kan er misschien zelfs iets te drinken krijgen. wie weet. maar ik denk van ja.
na een tijd wordt het telefoonboek van je gsm een echt telefoonboek. das niet handig om door te bladeren. ik ben gewoon te veel mensen tegen gekomen om te bewaren.
we zijn verwend door de snelheid waarmee alles te verkrijgen is. er zijn nog weinig mensen die willen wachten op de post. gsm'en en emailen is de standaard.
ik ben eigenlijk op zoek naar een pluim en inkt en echt papier. om daar een blogje op te zetten. en dat met een postduif te versturen. maar daar leest u in maart meer over.
hoe meer tekst je kunt lezen des te meer je er zelf kunt schrijven. iedere taal draait om lezen en schrijven, en horen en spreken. maar vooral om begrijpen.
vanmiddag heb ik heel lekker gegeten. maar het was wat veel. daarom deed ik stiekem mijn broeksriem een gaatje losser. dat luchtte op, want ik was plots wat dikker geworden.
toen ik naar huis toe wandelde bleek de veter van mijn linker schoen zich losgemaakt te hebben. ik weet zeker dat ik er vanmorgen voor ik vertrok een knoop in had gelegd. vast een teken dat ie mijn voeten er uit wou. komt voor mekaar, maatje.
zo, die zijn er uit. we zijn alle 5 tevreden, schoenen, voeten en ik.
het was koud, en ik moest buiten werken. mn handen, voeten en oren hadden kou. maar dat hoort bij de job. ik was wat te licht gekleed. morgen beter. maar alles viel mee. we waren vlug klaar. het werk was daardoor wat sneller gedaan.
aan iets denken, en schrijven maar. dat lijkt nog aardig te lukken ook. zo zie je maar. de letters, de woorden en de zinnen rollen er zo uit. het is nu bewezen. iedereen kan schrijven.
tik tik tiktiktiktik tiktik tik tiktiktik tiktik tiktik tik tiktik tik tik tik tiktiktiktik tik tiktik tok (oeps) tiktiktiktik tiktik tik tiktiktik tiktik tik tiktiktik tiktik tik
mijn hoofd wiebelt. het is een leuk zelfgemaakt muziekje. hoor ik op het gehoor. mijn oren zijn terug! houwen zo. en stilletjes de muziek af zetten en gaan slapen.
moest ik alleen teksten schrijven die ik alleen lees, dan zou ik ze niet moeten schrijven. maar mensen zouden ze beter niet lezen. er zijn interessanter dingen te lezen op het internet.
ik ben zonet even gaan wandelen. te voet want met de auto kun je niet wandelen. hij wordt trouwens toch maar weggetakeld. misschien moet ik de takeldienst eens vragen om elke week mijn auto aan de andere kant van de straat te zetten. maar aan 125 euro per keer plus 50 euro boete zal ik eerst eens met de lotto moeten spelen en liefst winnen.
was te verwachten. de media zien er valentijnrood uit vandaag. het kuddegevoel even aanwakkeren. dat helpt altijd als er weinig nieuws is. en de kudde volgt. jawel.
nadat mijn auto donderdag was weggesleept was ik blij dat ik er relatief goedkoop was van af gekomen. mis. de politie had een briefje onder mijn deur geschoven. of ik hen 50 euro wilde betalen. voor hun valentijn of zo. ik heb dat maar gedaan. je kunt de politie beter te vriend houden.
voor wie bezorgd is over de twijg van de bevende hazelaar. ik heb die begraven wat wil zeggen, geplant. want dat doe je met een plant. de meeste andere dingen steek je in de grond omdat ze dood zijn en dood horen te blijven. een plant steek je in de grond opdat ze zou leven. wat bij deze is gebeurd. rare valentijnsdag dit jaar. maar daar kan ik niet aan doen. dulboi is alleszins kontent dat hij een plant gelukkig kon maken. de mensen hebben hun kans gemist.
in vergelijking met andere bloggers blog ik veel. het is natuurlijk makkelijker om onzinnen te schrijven die saai zijn dan om zinnen te schrijven die interessant zijn.
een twijg van de bevende hazelaar staat nu in het potje waar ik normaal gezien mijn tanden in poets. morgen begraaf ik het twijgje in de grond. het kan een tijdje overleven. intussen drink ik wel van de kraan.
ik moet geen rooie hartjes geven. geen etentjes, ringen, bloemen, of gedichtjes. mijn valentijn gaat naar een boom die dood is : de bevende hazelaar. mijn valentijn is dat ik een twijg ervan plant. zo blijft ie leven. dat hoop ik toch. met heel mn hart.
staan er om de 25 meter verlichtingspalen op de snelweg en geen op de r4 langs de ringvaart rond gent? het is daar aardedonker. kunnen we enkele palen stelen en daar zetten? plies?
ik had een doel. ik draaide mijn voeten naar rechts, en ging zo stap voor stap in de richting van de deur naar de keuken. ik ging door het deurgat van de keuken in de keuken. nadat ik door het deurgat was gestapt was ik in de keuken. en niet in de kelder.
ik schoof mn voeten naar me toe, zodat mijn knieen een rechte hoek maakten. ik schoof met mijn zitvlak naar achteren, zodat de stoel ook naar achteren schoof. ik strekte mijn knieen en leunde een beetje naar voren om niet achterover te vallen. daarna stond ik rechtop.
de vooruitzichten : de zon zal op gaan en onder gaan. of je ze zal zien hangt van de bewolking af. en er zou neerslag kunnen vallen. temperaturen tussen de -30 en de 30 graden celsius. het kan waaien.
zo. nu ben ik weerman, en kan ik het weerbericht elke dag herhalen en gelijk hebben.
beangstigend. zo'n wit blad. er moeten hier letters op komen, woorden en zinnen. stel dat niemand kan volgen wat ik bedoel. dan zou ik het witte blad beter wit laten. maar dan zou u ook niets kunnen lezen. dat zou dan ook de bedoeling zijn. want dan blijf je gegarandeerd weg. maar nu moet ik woorden tot zinnen smeden. en zinnen tot een tekst. staat u er wel eens bij stil, bij wat ik u aandoe? ik laat u hier verhaaltjes verwachten terwijl ik ze moet schrijven. bij nader inzien ben ikzelf meer het slachtoffer. u kan hier weg. ik zit hier vast. writers block.
van dat lang uitslapen is ook niet veel gekomen. ik ga nu wel een beetje luieren. vanmiddag ga ik op vriendenbezoek. en dat wordt genieten. want het is lang geleden dat ik daar nog ben langs geweest.
de croissants zijn ideaal. niet te koud, niet te warm. zoon beetje lichaamstemperatuur. dat mag wel met dit kouwe natte weer. de boter is smeerbaar, dus hebben ze dat beboteren overleefd. tot ik er in beet. ze zijn lekker.
is de bakker open. dan ga ik croissantjes halen. lekker. ik kijk er al naar uit om ze te proeven. intussen zet ik de boter uit de ijskast. zodat ik de croissants niet kapot smeer met koude blokjes boter.
ik heb ook een twijg meegenomen van de bevende hazelaar. wie wil hem een kans geven om te groeien. want ik heb geen tuin. als het kan, ergens in het openbaar. zodat iedereen ooit van zijn schaduw kan genieten.
blijven dan maar. ben net een ommetje gaan maken. het was wel droog maar het waaide hard. die storm is er duidelijk aanwezig. mijn haar is in de war. vreselijk maar niet dodelijk.
er lag een lucifersdoosje voor me. ik nam het vast in mijn hand. ik schoof het open en haalde er een stokje met zwavel uit. ik wreef het stokje met de zwavelkop tegen de zijkant van de doos. het stokje bevatte plots vuur. ik blies het uit. de kop van het stokje was nu zwart. zo werkt vuur dus.
om een knoop te maken heb je twee eindjes touw nodig. die knoop je aan elkaar en je knoop is klaar. zorg er alleen voor dat je die knoop zo knoopt dat je hem weer uit elkaar krijgt. anders heb je een knoop.
een wandeling in de jungle doe je met vier. een wandeling in een bos hier doe je ook liever niet alleen maar het kan wel. in een bos in de ardennen zou ik toch met minstens twee gaan. de winter gaat over en niemand moet domme dingen doen als dat niet moet. maar in de zomer denken ze dat ze een stil winterbos kunnen verwachten in de zomer. ze zijn mis.
ik maak nu al reklame voor mijn volgende blogs. terwijl ik liever heb dat u hier niets leest. vergeet die blogs over de volgende nachtwacht maar. je moet maar kijken, en voor jezelf denken! db
zo, nachtwacht ging over de rol van de vrouwen in de maatschappij. ik gaf gewoon commentaar bij wat de relatie met mannen is. en met valentijn dichterbij, was het wat romantieser. maar nu weet u ook waarom ze er staan. volgende nachtwacht gaat over de aarde die over kookt. dat belooft.
ook. maar mannen staan er niet bij stil dat ze over vrouwenlijken gaan. ze behandelen ze in de echte wereld meestal gewoon als elke andere man. onmeedogenloos.
ik moet niet klappen. ik blog aan 12 boodschappen per uur vanop mijn stoel, waarop ik stil zit. das rapper dan de meeste maar ik schrijf dan ook graag. over om het even wat. maar ik heb alweer de indruk dat het te interessant wordt. dulboi geeft zijn hartje bloot
het doet je wel nadenken over tijd. hoe snel alles nu gaat. wat die boom op 500 jaar zag aan veranderingen lijkt nu op 5 jaar te gebeuren. daar wil ik gewoon even bij stilstaan. ola. ik zat al stil. op mijn stoel.
er was een dorpsfanfare op de uitvaart. en iemand had er een liedje over gemaakt en met accordeonbegeleiding werd dat gezongen. want volgens de legende ligt de zoon van filips van kleef er onder. in een loden kist. zoveel eerbied voor een boom een paar dagen nadat er zoveel wreedheid tegen was gebeurd. het doet wel wat. db
je moet een boom snoeien zodat ie kan groeien zoals jij het wil, dat is blijkbaar goed voor die boom. maar bomen waren er voor de mensen en toen werden ze ook niet gesnoeid. dat snoeien moet pijn doen. is dat geen mishandeling?
er was zelfs volksdevotie aan die bevende hazelaar verbonden. en er waren meer dan 50 mensen naar de uitvaart gekomen. bij uitvaarten van sommige mensen zijn ze al blij dat er 50 mensen komen. velen hebben een twijg mee naar huis genomen. er stonden botjes op. misschien kan de bevende hazelaar in veel tuinen verder leven. ik hoop het want ik heb medelijden met die boom. ook al is het een wilg. er was geen koffietafel maar een jenevertent en die jenever was gratis.
ik vind het wel erg dat hij na meer dan 500 jaar vorige week in brand werd gestoken door onbekenden. er zijn dierenrechten, maar blijkbaar geen plantenrechten. hij was wel ziek, en hij moest uit zijn lijden worden verlost. maar zoiets vind ik een schandalige streek. na de dierenrechtenorganisatie gaia zou ik meteen de plantenrechtenorganisatie plaia willen oprichten.
de bevende hazelaar is afgezaagd. na meer dan 500 jaar. er was zelfs een uitvaartplechtigheid voorzien. want iedereen die daar in een straal van 20 km woont kent de bevende hazelaar. raar dat het een wilg was. hebben ze dat 500 jaar lang niet gezien?
ze voorspellen een storm voor vanavond en morgen. ik zal maar niet buiten komen want dan komt mijn haar in de war, en dan moet ik de kam gebruiken. niet dat ik zwaar aan mijn uiterlijk til, maar je hebt mijn haar in de war nog niet gezien.
er was net een interview met een woordvoerder van het leger over inzetten van f-16's in afganistan, en of dat zeker was. ze zei : we onderzoeken of die f-16's kunnen worden ingezet, maar het is nog niet zeker omdat afganistan onderzoekt of dat nodig is. dus het is nog niet zeker dat die vier f-16's in afganistan zullen nodig zijn. kan ze niet gewoon zeggen : we willen ze inzetten, maar we weten nog niet of ze ze willen. want daar komt het op neer.
ik moest geeuwen. daarom strekte ik mijn armen tot ver boven mijn hoofd, ik strekte mijn rug en ik trok mijn bakkes open. daarna liet ik lucht langzaam ontsnappen. er kwam ook geluid uit mijn mond maar daar kon je inhoudelijk geen touw aan vastknopen. het klonk nogal dierlijk.
ik val soms wel eens in herhaling, want ik val soms wel eens in herhaling, want ik val soms wel eens in herhaling, want ik val soms wel eens in herhaling, want ...