knopen

mijn veter zat in de knoop.
de twee eindjes sleepten over de grond
en de lusjes waren weg.
ik bukte me en probeerde de knoop te ontwarren.
hoe meer ik prutste, hoe strakker
en onontwarbaarder de knoop kwam te zitten.
ik raakte er niet aan uit,
tot ik één lusje uit de knoop kon trekken.
de rest was kinderspel.
de knoop in mijn veter was ontward.
daarna legde ik een nieuwe knoop in de veter.
anders zou mijn schoen van mijn voet los komen.
of ik zou op de veters kunnen trappen en vallen.